آبله مرغان و درمان آن

به گزارش مجله هاستفا، آبله مرغان یا آبله فرنگی، بثورات پوستی آب داری هستند که در جریان بیماری مراحلی را طی می نمایند، به نام های (پاپول، یزیکول و پوستول) و پس از طی این مراحل دانه ها کم کم خشک می شوند و می ریزند. اگر مبتلا به

نویسنده: احمد حاجی شریفی

آبله مرغان یا آبله فرنگی، بثورات پوستی آب داری هستند که در جریان بیماری مراحلی را طی می نمایند، به نام های (پاپول، یزیکول و پوستول) و پس از طی این مراحل دانه ها کم کم خشک می شوند و می ریزند. اگر مبتلا به این بیماری هستید از دست کاری کردن آن ها و کندن دانه ها پرهیز کنید چون اگر روی دانه ها کنده گردد جای آن ها بر پوست تا ابد باقی می ماند. برای درمان آن ها خوبست به مدت 21 روز، هر روز صبح ناشتا شربت بنفشه یا عرق شاه تره یا آب جوشانده عناب میل کنید.

* تاجریزی، سنامکی، تخم خطمی، شاه تره، سه پستان، پوست هلیله زرد، زرآوند و گل محمدی از هرکدام 10 گرم، ریشه کبر 20 گرم و ریشه کاسنی 50 گرم، همه را نیمکوب نموده، بعد به بیست قسمت مساوی تقسیم کنید و صبح و عصر، هر بار یک قسمت از آن را بجوشانید و آب صاف نموده آن را بنوشید.

* شاه دانج سنگی، کندر و انزروت از هرکدام 5 گرم، همه را نرم بسایید، بعد با 5 گرم موم، در 50 گرم روغن گل مخلوط نموده و حرارت دهید تا حل گردد و به صورت مالیدنی از آن بهره ببرید.

* پرسیاوشان، سه پستان و گل خطمی سفید از هرکدام 10 گرم، مرزنجوش 20 گرم، ریشه کاسنی، برگ کاسنی، تخم کاسنی و بادرنجبویه از هرکدام 30 گرم و پودر شیرین بیان، مغز ناخنک، خارخاسک و ریشه اریسا از هرکدام 40 گرم، همه را نیمکوب نموده، بعد به بیست قسمت مساوی تقسیم کنید و هر قسمت را شب در یک و نیم لیوان آب بخیسانید و صبح در همان آب بجوشانید و آب صاف نموده آن را بنوشید و تفاله آن را مجدداً بخیسانید و شب باز هم بجوشانید و آب آن را مصرف کنید.

منبع مقاله :

حاجی شریفی، احمد، (1395)، دائرة المعارف گیاه درمانی ایران، تهران: انتشارات حافظ نوین، چاپ پازدهم.